Sıfatlar, isimlerin önlerine gelerek; varlıkların renklerini, sayılarını, biçimlerini, durumlarını ve yerlerini belirten kelime veya kelime gruplarıdır. Bu kelimelere "sıfat" denir. Sıfatların özelliklerini maddeler halinde yazarak örneklerle açıklayalım.

Sıfat ile ismin olduğu cümlelere sıfat tamlaması denir ve sıfatın olduğu her yerde sıfat tamlaması vardır. Sıfatların temel olarak özelliklerini verdikten sonra sıfat çeşitlerini başlıklar halinde inceleyelim.

Varlıkların nasıl olduklarına dair bilgi veren sıfatlara niteleme sıfatı denir. Örneğin; "çürük domates", "kare masa", "kısa etek", "ekşi meyve". Niteleme sıfatları bize varlığa "nasıl" sorusu sorulduğunda cevap verirler. Ayrıca, özel isimler ile kullanılan meslek ve saygı unvanları da niteleme sıfatlarıdır.

Varlıkların sayılarını, yerlerini bildiren, işaret veya sayısal bilgi ile belirten sıfatlardır. Bunlar;

Örneğin; "bu ev", "şu kalem", "o adam", "diğer defter", "öteki otobüs", "beriki apartman".

Örneğin; "bir kalem", "beşinci sınıf", "ikişer kişi", "çifter çifter", "dörtte bir pasta", "yüzde kırk kazanç", "yarım gün".

Örneğin; "bütün sınıf", "başka çocuklar", "bazı kişiler", "fazla sıcak".

Örneğin; "kaçıncı sınıf?", "ne gibi?", "hangi takım tutuyorsun?", "neredeki ev?".

Varlıkların anlamları sıfatlar sayesinde kuvvetlendirilebildiği gibi küçültülebilir de. Küçültme ekleri sayesinde sıfatların anlamlarında azalma, kısma, küçülme gibi belirtiler meydana gelir. Küçültme ekleri "-cik, -ce, -si, -(i)msi, -(i)mtrak" ekleri ile yapılır. Örneğin; "serince hava", "kotumsu pantolon", "küçücük ev", "çocuksu hareketler", "ufacık ev", "minicik defter".

Bazı durumlarda sıfat tamlamalarında isim düşebilir. Bu tip durumlarda sıfat isimleşir. Örneğin;